2. Tapınağın Tanımı ve Yapılışı (6. Bölüm)6:1 1. ayette, tapınağı bina etme işinin Mısır’dan çıktıktan 480 yıl sonra başladığı söylenir. Eğer Süleyman yapıya İ.Ö. 967-966’da başladıysa, o zaman Mısır’dan çıkışın tarihi İ.Ö. 1446-1447 olmalıdır. Ancak bu tarihleri bir araya getirmek kesinlikle mümkün değildir. Bu konuda araştırmacılar arasında tartışmalar sürmektedir, ama İ.Ö. 1446 yılı Mısır’dan çıkışa oldukça yakın bir tarihtir. 6:2-6 Tapınak planına ilişkin ayrıntılar 6. bölümde verilmiştir. Ayrıntılar bazen teknik ve çapraşık olduklarından, tam resmi görebilmek zordur. Yine de, tapınağın şu ölçülerde bina edildiğini biliyoruz. 27 metre uzunluğunda, 9 metre genişliğinde ve 13,5 metre yüksekliğindeydi (2. ayet). İki odaya ayrılmıştı. İlk oda, ‘En Kutsal Yer’ olarak adlandırılırdı. 18 metre uzunluğunda, 9 metre genişliğinde ve 13,5 metre yüksekliğindeydi (2, 17. ayetler). Büyük olasılıkla üst kısma yakın olarak yapılan kafesli pencereler ışık sağlamakta ve odayı dumandan korumaktaydı (4. ayet). Rab’bin Antlaşma Sandığı’nın konacağı ikinci odanın içten içe uzunluğu, genişliği ve yüksekliği dokuzar metreydi. Tapınağın dış cephesine, ana bölümün ve iç odanın çevresindeki duvarlara, bitişik odalardan oluşan katlar yaptırdı. Alt kat yaklaşık 2,3 metre, orta kat yaklaşık 2,7 metre ve ilk kat 3,2 metre genişliğindeydi. Kirişler tapınağın duvarlarına girmesin diye duvarların çevresinde dışarıya doğru çıkıntılar bıraktı. Tapınağın kuzeybatı ve güney taraflarında kâhinler için yapılan üç katlı odalar bulunmaktaydı. Bu odalar tapınağın duvarına bitişikti, ama tapınakla tek parça değillerdi. 6:7-10 Tapınak için gerekli olan tüm kereste ve taşlar, belirlenen ayrıntılara tam olarak uymaları için taş ocağında yontulmuşlardı. Yeruşalim’e getirildiklerinde demir alet kullanılmaksızın birleştirilebiliyorlardı (7. ayet). Böylece tapınak sessizce bina edildi (Tıpkı bugün Tanrı’nın diri tapınağının bina edilmesi gibi). 8 ve 10. ayetler yan odalara giden girişi ve her katın yüksekliğini tanımlarlar (2,3 metre). 9. ayet, tüm tapınağın çatısını tanımlar. 6:11-22 Rab’bin sözü, Süleyman’a tapınak yapımı sırasında geldi. Davut’la yaptığı antlaşmayı onaylıyor ve kral itaat ettiği taktirde, Tanrı’nın tapınakta halkının arasında yaşayacağını vaat ediyordu (11-13. ayetler). Binanın iç kısmı sedir ağacından tahtalarla döşenmiş ve tamamıyla saf altınla kaplanmıştı. Taşlar öylesine ustaca ve titizlikle kesilmişlerdi ki, görünmüyorlardı. Spurgeon burada ruhsal bir uyarlama yapar:
6:23-28 İç odadaki sandığın her iki yanında duran iki kabartma Keruv vardı. Bunlar altınla kaplanmışlardı. Açık kanatları bir duvardan diğerine uzanıyordu. Bu Keruvlar, Bağışlanma Kapağı’nın üstündeki Keruvlar’dan farklıydılar (Çık.25:18; 37:9). 6:29,30 Tapınağın içinde görünen tek şey altındı. 6:31-35 İç odaya açılan sürme kapılar, 31 ve 32. ayetlerde tanımlanır. Odalar, aynı zamanda iç odanın kapılarının içinde asılı olan bir perdeyle ayrılmaktaydılar (2Ta.3:14). En Kutsal Yer’e açılan ana kapılar 33-35. ayetlerde tanımlanır. 6:36 Tapınağın önünde kâhinlere ait olan iç avlu bulunmaktaydı. İç ve dış avlu arasında alçak bir duvar vardı. Bu duvar, üç sıra yontma taş ve bir sıra sedir ağacı kirişinden oluşuyordu. İç avluda kurbanlar için büyük bir tunç sunak, temizlik için kâhinlerin kullandığı büyük bir el leğeni ve üç daha küçük leğen vardı (7. bölüm). Dış avlu İsrail halkına aitti. 6:37,38 Tapınak, Süleyman’ın krallığının dördüncü yılında yapılmaya başlandı ve yedi yıl sonra tamamlandı. |
Kutsal Kitap
1 İsrail halkı Mısırdan çıktıktan dört yüz seksen yıl sonra, Süleyman, krallığının dördüncü yılının ikinci ayı olan Ziv ayında RABbin Tapınağının yapımına başladı. |
1. C.H. Spurgeon, Spurgeon’s Devotional Bible, s.305.