5. İssakar (7:1-5)7. bölümde altı oymaktan söz edilir:
Bu soy ağaçları, Yahuda ya da Levi soy ağaçları kadar tamamlanmış değildir. Bunun nedeni, belki de taht ya da kâhinlikle ilgili olmamalarıdır. 6. Benyamin (7:6-12)Benyamin oymağı, bir kez akılsızlığı nedeniyle 600 kişiye düşürülmüş olmasına rağmen (Hak.20), eski güç ve büyüklüğünü yeniden kazanmışa benzemektedir. 8. bölümde Benyamin’in ataları tekrar sıralanmıştır. 7. bölümün vurgusu Benyamin ve halk üzerindedir. Diğer bölümde ise Benyamin’in Saul ve Yeruşalim’le olan ilişkisi üzerinde durulur. 7. Naftali (7:13)Naftali’nin dört oğlu, Bilha’nın oğulları olarak anılırlar, çünkü Bilha Naftali’nin annesiydi. Bu dört kişinin daha sonraki soyları atlanarak yazılmamıştır. 1 8. Şeria’nın Batısındaki Manaşşe Oymağının Yarısı (7:14-19)Manaşşe’nin Gilat ve Başan’da Şeria’nın doğusunda yaşayan soyları, 5:23, 24. ayetlerde kaydedilmiştir. Bu bölüm, Şeria’nın batısındaki Kenan’da yerleşmiş olan oymağın yarısından söz eder. Manaşşe soyunun göze çarpan isimlerinden biri olan Selofhat’ın yalnızca kızları vardı. Kızlarının adları Yeşu 17:3’te verilmiştir. Hatırlanmalarının nedeni, Rab’bin bu durumdaki (Bk.27:1-11) kadınlara söz verdiği mirasa sahip çıkmalarıdır. Putperest kadınların çok az hakka sahip oldukları bir zamanda, Yahudi kadınlara verilen haklar önemliydi. 9. Efrayim (7:20-29)Yazar, en önemli Efrayimli’yi olan Yeşu’nun soyunu ayrıntılarıyla tanımlamak için Efrayim oymağına daha büyük önem vermiştir. Tanrı için yiğitlik eden kişiler, ailelerine yücelik getirir ve kendisinden sonraki kuşaklar tarafından örnek olarak hatırlanırlar. 10. Aşer (7:30-40)Aşer’in dört oğlu ve kız kardeşleri Serah, Yaratılış 46:17’deki listeyle uyum içindedirler. Ataları seçkin kişiler, yiğit savaşçılar ve tanınmış önderlerdir. |
Kutsal Kitap
1 İssakarın dört oğlu vardı: Tola, Pua, Yaşuv, Şimron. |
1. Yahziyel ve Şallum, Yaratılış Kitabı’ndaki hecelemelerinden biraz farklı olan (Yahseel ve Şillem) adlar için örnektirler (Yar.46:24).