24 - Hristiyan

Ç. Davut’un Yaptığı Sayım ve Sonuçları (24. Bölüm)

Williams D. Crockett, burada kaydedilen olayların, Davut’un Yeruşalim’i ele geçirmesinden kısa bir süre sonra gerçekleştiğini söyler (5. bölüm), ama olayların tarihi, Antlaşma Sandığı’nı Kutsal Kent’e getirmesinden önceye rastlar (6. bölüm). ¹

24:1 İlk bakışta, halkına öfkelenen Tanrı’nın, Davut’a İsrail ve Yahuda’nın sayımını yapmasını söylediği sanılır. Ama 1.Tarihler 21:1’den öğrendiğimize göre, bu sayımı yapması için Davut’u kışkırtan Şeytan’dır. Fikri veren Şeytan, bunu uygulayan ise Davut oldu (yüreğindeki gurur nedeniyle); Tanrı buna izin verdi. Septuaginta çevirisinde 1. ayet şöyle geçer: “Şeytan Davut’u harekete geçirdi.”

24:2-9 Kral, Yoav’a sayıma başlamasını buyurduğunda, Davut’un komutanı durumu ondan daha iyi algıladı. Sayımın amacının Davut’un gururunu beslemek olduğunun farkına vardı ve kralı vazgeçirmek için uğraştı, ama çabası boşuna oldu. Davut’un sözünü dinleyen Yoav ve adamları, halkı sayarak ülkeyi dolaştılar; İsrail’de 800 bin, Yahuda’da ise 500 bin asker olduğunu belirlediler.

Çıkış 30:12,13, bir sayım yapıldığında kutsal yer için yarım şekel toplanmasını buyururdu. Ancak Davut’un buna uyarak hareket ettiği yazılı değildir. Halkı saymak için kendisini yönlendiren gururuydu. Sayım, Davut’un Rab’bin gücü yerine ordusunun büyüklüğüne bağımlı olmasına neden olabilirdi.

24:10-14 Sayım sona erdikten sonra, kral günah işlediğine ikna oldu ve bağışlanmak için Rab’be yakardı. Tanrı ona peygamber Gad’ı göndererek, aşağıdaki üç cezadan birini seçmesini istedi.

Ülkede yedi yıl kıtlık;
Düşmanlarının önünden üç ay kaçmak;
üç gün salgın hastalık. Davut, insanın eline düşmektense, Tanrı’nın eline düşmeyi tercih etti.

24:15-25 Rab üç gün salgın hastalık gönderdi ve 70 bin kişi öldü. Melek, Yeruşalim’i yok etmek için elini uzattığında Tanrı onu Aravna’nın (Ornan olarak da anılır) harman yerinde durdurdu. Davut, Rab’be, kendisi ve ev halkı suçluyken neden İsrail halkına vurduğunu sordu. Tanrı’nın Gad aracılığıyla verdiği yanıt, Davut’un Aravna’nın harman yerinde bir sunak yapmasıydı. Böylece Davut vakit geçirmeden Yevuslu Aravna’dan yeri satın almaya karar verdi. Diğer uluslardan olmasına rağmen, Aravna harman yerini ücretsiz sundu ve aynı zamanda sunu olarak öküzler ve odun için dövenlerle öküzlerin takımlarını vermeyi teklif etti. Kralın soylu yanıtı şöyleydi: “Tanrım RAB’be karşılığını ödemeden yakmalık sunular sunmam.”

Sonunda Davut harman yerini ve öküzleri 50 şekel gümüş karşılığında satın aldı. 1.Tarihler 21:25, Davut’un yer için 600 şekel altın ödediğini yazar, ama bu hiç kuşkusuz harman yerini çevreleyen araziyi de kapsamaktaydı. Sunakta yakmalık sunular sunulduğunda salgın hastalık sona erdi (25. ayet).

Moriya Dağı’ndaki Aravna’nın harman yeri, büyük olasılıkla İbrahim’in İshak’ı sunduğu aynı yerdi. Bu yerde daha sonra Süleyman’ın tapınağı bina edildi ve Mesih zamanında aynı yerde Herot’un tapınağı bulunmaktaydı. Büyük Sıkıntı döneminde bu yer büyük olasılıkla tapınağın bulunduğu yer olacak ve daha sonra da bin yıllık tapınağı üzerinde barındıracaktı.

Kutsal Yazılar, iman kahramanlarına tamamıyla dürüst davranırlar. Davut’un hataları vardı ve imanıyla birlikte bu hataları da belirtilmişti. Davut’un yaşamını, bir çobanken ve sürgündeyken yüceltildiğinde izledik. Davut kadar Tanrı’ya yakın yürüyen çok az kişi vardır; ama aynı zamanda bazı kişilerden daha büyük günahlar da işlemiştir. Buna rağmen, Tanrı onu her zaman desteklemiştir. Davut’un deneyimlerinden hepimiz yararlanırız, çünkü Davut hepsini Mezmurlarında dile getirmiştir.

Matthew Henry, Samuel’de ve Mezmurlar’da Davut’a dikkat çeker:

Davut’un tarihindeki birçok şey öğreticidir; ancak bunlara konu olan kahraman, pek çok olayda büyük, iyi ve cennette gitmeye hak etmiş olarak anılsa da, Davut’un onurunun tarihi, olaylardan çok yazdığı Mezmurlar’da parladığı itiraf edilmelidir. ²

40. Mezmur’un sözleri Davut’un yaşamını uygun bir biçimde özetler:

Rab’bi sabırla bekledim; bana yönelip yakarışımı duydu. Ölüm çukurundan, balçıktan çıkardı beni, ayaklarımı kaya üzerinde tuttu, kaymayayım diye. Ağzıma yeni bir ezgi, Tanrımız’a bir övgü ilahisi koydu. Çokları görüp korkacak ve Rab’be güvenecekler (Mez.40:1-3).

Kutsal Kitap

1 RAB İsrail halkına yine öfkelendi. Davutu onlara karşı kışkırtarak, ‹‹Git, İsrail ve Yahuda halkını say›› dedi.
2 Kral, yanında bulunan ordu komutanı Yoava şu buyruğu verdi: ‹‹Dandan Beer-Şevaya dek İsrailin bütün oymaklarına gidip halkı sayın ki, halkın sayısını bileyim.››
3 Ama Yoav, ‹‹RAB Tanrın halkını yüz kat daha çoğaltsın, efendim kralım da bunu görsün!›› diye karşılık verdi, ‹‹Ancak, efendim kralım neden bunu istiyor?››
4 Gelgelelim kralın sözü Yoavla birlik komutanlarının sözünden baskın çıktı. Böylece kralın yanından ayrılıp İsrailde sayım yapmaya gittiler.
5-6 Şeria Irmağından geçerek Aroer yakınında, vadinin ortasındaki kentin güneyinde konakladılar. Oradan Gatı, Yazeri, Gilatı, Tahtim-Hodşi topraklarını, Dan-Yaanı geçip Saydaya vardılar.
7 Sonra Sur Kalesine, Hivlilerle Kenanlıların bütün kentlerine uğradılar. Sonunda Yahuda ülkesinin Negev bölgesindeki Beer-Şevaya ulaştılar.
8 Dokuz ay yirmi gün ülkeyi baştan başa dolaştıktan sonra Yeruşalime döndüler.
9 Yoav sayımın sonucunu krala bildirdi: İsrailde kılıç kuşanabilen sekiz yüz bin, Yahudadaysa beş yüz bin kişi vardı.
10 Davut sayım yaptıktan sonra kendisini suçlu buldu ve RABbe, ‹‹Bunu yapmakla büyük günah işledim!›› dedi, ‹‹Ya RAB, lütfen kulunun suçunu bağışla. Çünkü çok akılsızca davrandım.››
11-12 Ertesi sabah Davut uyandığında, RAB Davutun bilicisi Peygamber Gada şöyle dedi: ‹‹Gidip Davuta de ki, ‹RAB şöyle diyor: Önüne üç seçenek koyuyorum. Bunlardan birini seç de sana onu yapayım.› ››
13 Gad Davuta gidip durumu anlattı ve şöyle dedi: ‹‹Ülkende yedi yıl kıtlık mı olsun? Yoksa seni kovalayan düşmanlarının önünden üç ay kaçmak mı istersin? Ya da ülkende üç gün salgın hastalık mı olsun? Beni gönderene ne yanıt vereyim, şimdi iyice düşün.››
14 Davut, ‹‹Sıkıntım büyük›› diye yanıtladı, ‹‹İnsan eline düşmektense, RABbin eline düşelim. Çünkü Onun acıması büyüktür.››
15 Bunun üzerine RAB o sabahtan belirlenen zamana dek İsrail ülkesine salgın hastalık gönderdi. Dandan Beer-Şevaya dek halktan yetmiş bin kişi öldü.
16 Melek Yeruşalimi yok etmek için elini uzatınca, RAB göndereceği yıkımdan vazgeçti. Halkı yok eden meleğe, ‹‹Yeter artık! Elini çek›› dedi. RABbin meleği Yevuslu Aravnanın harman yerinde duruyordu.
17 Davut, halkı öldüren meleği görünce, RABbe, ‹‹Günah işleyen benim, ben suç işledim›› dedi, ‹‹Bu koyunlar ne yaptı ki? Ne olur beni ve babamın soyunu cezalandır.››
18 O gün Gad Davuta gitti. Ona, ‹‹Gidip Yevuslu Aravnanın harman yerinde RABbe bir sunak kur›› dedi.
19 Davut Gadın sözü uyarınca RABbin buyurduğu gibi gitti.
20 Aravna bakınca kralla görevlilerinin kendisine doğru yaklaştıklarını gördü. Varıp kralın önünde yüzüstü yere kapandı.
21 Sonra, ‹‹Efendim kral niçin kulunun yanına geldi?›› diye sordu. Davut, ‹‹RABbe bir sunak kurmak üzere harman yerini senden satın almak için›› diye yanıtladı, ‹‹Öyle ki, salgın hastalık halkın üzerinden kalksın.››
22 Aravna, ‹‹Efendim kral uygun gördüğünü alıp RABbe sunsun›› dedi, ‹‹İşte yakmalık sunu için öküzler ve odun için dövenlerle öküzlerin takımları!
23 Ey kral, Aravna bütün bunları sana veriyor.›› Sonra ekledi: ‹‹RAB Tanrın senden hoşnut olsun!››
24 Ne var ki kral, ‹‹Olmaz!›› dedi, ‹‹Senden malını kesinlikle bir ücret karşılığında satın alacağım. Çünkü Tanrım RABbe karşılığını ödemeden yakmalık sunular sunmam.›› Böylece Davut harman yerini ve öküzleri elli şekel gümüş karşılığında satın aldı.
25 Davut orada RAB’be bir sunak kurup yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sundu. RAB de ülkeyle ilgili yakarıyı yanıtladı ve salgın hastalık İsrail’den kaldırıldı.

1. William D. Crockett, A Harmony of Samuel, Kings and Chronicles, s.138-40.

2. Henry, “Samuel,” II:446.