B. Konuşmaların İkinci Bölümü (15-21. Bölümler)Konuşmaların ikinci bölümünde, Eyüp’ün “avutucuları,” artık tövbe talebinde bulunmayı bırakarak daha şiddetli suçlamalarda bulunmaya başlarlar. Bu arada Eyüp’ün inadı daha da artar. 1. Elifaz’ın İkinci Konuşması (15. Bölüm)15:1-6 Eyüp’ü kibri, Tanrı’ya karşı saygısız ve yararsız konuşması nedeniyle paylama sırası tekrar Temanlı Elifaz’a gelmiştir. Seri biçimde sorular soran Elifaz, Eyüp’ün sahip olduğunu varsaydığı bilgiyi boş olarak nitelendirir ve gülünç bulur. Eyüp’ün Tanrı’ya meydan okuyan cesur sözleri ona, “Tanrı korkusunu ortadan kaldırma” suçlaması için fırsat vermiştir. Onu hilekârların diliyle konuşmakla suçlaması adil değildir. Eyüp’ün hatası, gereğinden fazla açık olmasıydı. Asla ikiyüzlü biri değildi! Onun ya da başka birinin doğruluktan söz etmesi boştu. 15:7-13 Elifaz bundan sonra kendi düşüncelerine bu kadar çok önem veren Eyüp’ün gururlu olduğunu söyleyerek ona meydan okur: “Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, yalnız kendini bilge görüyorsun?” diye sorar. Üç avutucunun sözlerini Elifaz’ın, “Tanrı’nın avutması” ve “yumuşak sözler” olarak tanımlaması, içten olmadığını, öğüt verirken şefkatten yoksun olduğunu gösterir. 15:14-16 Elifaz, 4:17-19’da Tanrı’nın kutsallığı ve insanın günahkârlığına ilişkin düşüncelerini tekrarlar. Ama Eyüp nasıl Elifaz’dan daha günahlı olabilir? Ridout şunu sorar:
15:17-26 Atalardan elde edilen bilgeliğe dönüş yapan Elifaz, kötü bir insanın yaşarken çektiği acıları tanımlar. 15:27-35 Korkunç sıkıntılar, kötülerin birdenbire karşısına çıkar. Bu felaketler suçlarıyla orantılıdır. |
Kutsal Kitap
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı: |
1. Ridout, Job, s.84.