F. İsrail’e Tövbe Etmesi İçin Yalvarılması (6:1-3)1-3’üncü ayetler İsrail’in, Tanrı’nın tövbe çağrısına verdiği karşılıktır (5:15). İlk anda içten ve yürekten gibi görünür, ama daha yakından incelendiğinde hiçbir günahın özel olarak itiraf edilmediğini görürüz. Tövbe sığdır ve samimi değildir. Bu gerçek, bölümün sonuna kadar Tanrı’nın ulusa ettiği sitemlerinde görülür. Gerçek tövbe son bölümde gelir. Ulus burada putperestliğini reddeder ve Tanrı lütfuna duyduğu ihtiyacı kabul etmez. 2’nci ayet Mesih’in dirilişine ilişkin bir ima içeriyor olabilir; diriliş iki gün sonra, üçüncü gün olmuştu. Buna göre, İsrail’in ulusal yenilenmesi, Mesih’in dirilişi aracılığıyla temellendirilmiş ve önceden bildirilmiştir. Buradaki referans, sıkıntı döneminin son üç gününe işaret ediyor olabilir. İsrail’in tövbesi ve yası ilk iki gün sürer. Sonra üçüncü gün ulus yeniden doğar ve Mesih görünür. G. Hem İsrail Hem Yahuda’nın Günahlılığı (6:4-11)6:4,6 İsrail ve Yahuda sadık kalmadıklarından, Tanrı onları peygamberler aracılığıyla yargıladı. Tanrı kurbandan çok sevgi istiyor, yakmalık sunulardan çok kendisini tanımalarını arzuluyordu. 6:7-11 “Ama onlar Adem gibi antlaşmaya uymadılar.” 1 İsrail’in kötülüğü 7-10’uncu ayetlerde, kötülük yapanlar, haydut çeteleri, kan döken kâhinler takımı olarak resmedilir. Yahuda için de sıkıntı hasadı günü saptanmıştır (11. ayet). Bütün bunlar, Tanrı, halkını yenilemeden önce olacaktır (bazıları buradaki hasadın yargı değil, bereket olduğunu düşünürler). |
Kutsal Kitap
1 ‹‹Gelin, RABbe dönelim. |
1. İbranice’de, insan ve Adem sözcükleri aynı harflerle hecelenir.