41 - Hristiyan

3. İsrail’in Kutsalı’ndan Teselli (41. Bölüm)

41:1 Tanrı, ulusları kendisiyle yüzleşmeye çağırır; güçlerini yenilemeli, öne çıkıp konuşmalıdırlar.

41:2-4 Rab önce doğudan çağırdığı Koreş’ten söz eder. Geçmiş zaman kipi burada gelecekte gerçekleşecek olanın kesinliğini tanımlamak için kullanılmıştır. Bazı yorumcular 2 ve 3’üncü ayetlerin İbrahim’e yapılan çağrıyı kapsadığını savunurlar. Ama buradaki askeri zaferler İbrahim’in başarılarını gölgede bırakır. Bu adam (Pers Kralı Koreş) zaferlerle dolu bir geçmişe sahiptir. İlerlediği yolda karşılaştığı direniş, toz ve saman kadar zayıftır. Daha önce bilmediği yerlerde esenlikle ilerler. Koreş’i harekete geçiren, kuşakları başlangıçtan beri çağıran, Rab’dir. O, ilk ve son Olan’dır. Sonuncularla da birliktedir. O, daima aynıdır.

41:5-7 Uluslar yaklaşan fatihi duyduklarında dehşete düşerler. İnsanlar korkulacak bir şey olmadığına ilişkin birbirlerini teselli etmeye çalışırlar. Sonra telaşla kendilerini yıkımdan kurtarması için bir put yaparlar. Zavallı putun, sallanmaması için yerine çivilenmesi gerekir!

41:8-10 8-20’nci ayetler Tanrı’nın halkına duyduğu kişisel sevgi ve ilgiyi tanımlar. İma edilen soru şudur: “Putlar hiç sana böylesine yakın bir ilgi gösterdi mi?” Tanrı onları Kildaniler’in Ur Kenti’nden hizmetkârı olmaları için çağırdı; Tanrı’nın kendileriyle olduğundan, yardımından ve destekleyen gücünden emindirler. Tanrı’nın koruması, Yeşaya Kitabı’ndaki çok güzel ayetlerinden birinde şöyle açıklanır:

“Korkma, çünkü ben seninleyim, yılma, çünkü Tanrın benim. Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim; zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım.”

41:11-16 Düşmanları perişan olacak ve gözden kaybolacaktır; Tanrı onların Yardımcısı ve Kurtarıcısı’dır. Rab, İsrail’i uluslara karşı bir harman döveni olarak kullanacak ve İsrail yalnızca Rab’le sevinecektir.

41:17-20 Rab yoksul ve çaresizlerle ilgilenecektir. Bin yıllık dönemdeki yeryüzü bol suya sahip olacak ve çölde her tür ağaç serpilerek gelişecektir. Bunlar, Rab’bin kendisine ait olanlarla gerçekten ilgilendiğini gösterecektir.

41:21-24 21’inci ayette Tanrı uluslarla olan çekişmesine geri döner. Onları gelecekteki olayları önceden bildirecek putlar yapmaları ya da olup bitenlerin nedenini açıklamaları için mücadeleye davet eder. Peygamberlikte bulunmalarını, iyilik ya da kötülük yapmalarını söyler; yani herhangi bir şey yapabildiklerini göstermelerini ister! Ama yapamazlar. Putlar hiçten beterdir; onları tercih eden kişi iğrençtir. ¹

41:25-28 25’inci ayette tekrar Koreş’ten söz edilmeye başlanır. Koreş’in bu kez, “Kuzeyden biri” olarak tanımlandığını görürüz. Aslında Pers ülkesindendir (Doğu, 2. ayet), sonra Med’i (Kuzey) fethetmiş ve fetihlerini bu noktadan daha da ileriye götürmüştür. Koreş, Tanrı’nın adından, kendisine rehberlik eden ve güçlendiren olarak söz eder (Ezr.1:2). Hiçbir put Koreş’in gelişini önceden bildirememiştir. Tanrı bunu halkına önceden söylemişti, ama putlar arasında yetkiyle konuşan birini bulamaz. Hepsi bir hiçtir ve güvenilir değildirler.

41:29 41’inci bölümdeki son ayet, Tanrı ve değersiz “dökme putlar” arasındaki farkı açıklar. Vine bunu konuda şunları söyler:

Şunlara bir bakın! Boşluk! Yaptıkları hiçliktir; dökme putları yel ve harabeye benzer. ²

Kutsal Kitap

1 RAB diyor ki, ‹‹Susun karşımda, ey kıyı halkları!
Halklar güçlerini tazelesin,
Öne çıkıp konuşsunlar.
Yargı için bir araya gelelim.
2 ‹‹Doğudan adaleti harekete geçiren,
Hizmete koşan kim?
Ulusları önüne katıyor, krallara baş eğdiriyor.
Kılıcıyla toz ediyor onları,
Yayıyla savrulan samana çeviriyor. simgeliyor (bkz. 45:1).
3 Kovalıyor onları,
Ayak basmadığı bir yoldan esenlikle geçiyor.
4 Bunları yapıp gerçekleştiren,
Kuşakları başlangıçtan beri çağıran kim?
Ben RAB, ilkim; sonuncularla da yine Ben olacağım.››
5 Kıyı halkları bunu görüp korktu.
Dünyanın dört bucağı titriyor.
Yaklaşıyor, geliyorlar.
6 Herkes komşusuna yardım ediyor,
Kardeşine, ‹‹Güçlü ol›› diyor.
7 Zanaatçı kuyumcuyu yüreklendiriyor,
Madeni çekiçle düzleyen,
‹‹Lehim iyi oldu›› diyerek örse vuranı yüreklendiriyor.
Kımıldamasın diye putu yerine çiviliyor.
8 ‹‹Ama sen, ey kulum İsrail,
Seçtiğim Yakup soyu,
Dostum İbrahimin torunları!
9 Sizleri dünyanın dört bucağından topladım,
En uzak yerlerden çağırdım.
Dedim ki, ‹Sen kulumsun, seni seçtim,
Seni reddetmedim.›
10 Korkma, çünkü ben seninleyim,
Yılma, çünkü Tanrın benim.
Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim;
Zafer kazanan sağ elimle sana destek olacağım.
11 ‹‹Sana öfkelenenlerin hepsi utanacak, rezil olacak.
Sana karşı çıkanlar hiçe sayılıp yok olacak.
12 Seninle çekişenleri arasan da bulamayacaksın.
Seninle savaşanlar hiçten beter olacak.
13 Çünkü sağ elinden tutan,
‹Korkma, sana yardım edeceğim› diyen Tanrın RAB benim.
14 ‹‹Ey Yakup soyu, toprak kurdu,
Ey İsrail halkı, korkma!
Sana yardım edeceğim›› diyor RAB,
Seni kurtaran İsrailin Kutsalı.
15 ‹‹İşte, seni dişli, keskin, yepyeni bir harman döveni yaptım.
Harman edip ufalayacaksın dağları,
Tepeleri samana çevireceksin.
16 Onları savurduğunda rüzgar alıp götürecek,
Darmadağın edecek hepsini kasırga.
Sense RABde sevinç bulacak,
İsrailin Kutsalıyla övüneceksin.
17 ‹‹Düşkünlerle yoksullar su arıyor, ama yok.
Dilleri kurumuş susuzluktan.
Ben RAB, onları yanıtlayacağım,
Ben, İsrailin Tanrısı, onları bırakmayacağım.
18 Çıplak tepeler üzerinde ırmaklar,
Vadilerde su kaynakları yapacağım.
Çölü havuza,
Kurak toprağı pınara çevireceğim.
19 Çölü sedir, akasya,
Mersin ve iğde ağaçlarına kavuşturacağım.
Bozkıra çam, köknar
Ve selviyi bir arada dikeceğim.
20 Öyle ki, insanlar görüp bilsinler,
Hep birlikte düşünüp anlasınlar ki,
Bütün bunları RABbin eli yapmış,
İsrailin Kutsalı yaratmıştır.››
21 ‹‹Davanızı sunun›› diyor RAB,
‹‹Kanıtlarınızı ortaya koyun›› diyor Yakupun Kralı,
22 ‹‹Putlarınızı getirin de olacakları bildirsinler bize.
Olup bitenleri bildirsinler ki düşünelim,
Sonuçlarını bilelim.
Ya da gelecekte olacakları duyursunlar bize.
23 Ey putlar, bundan sonra olacakları bize bildirin de,
İlah olduğunuzu bilelim!
Haydi bir iyilik ya da kötülük edin de,
Hepimiz korkup dehşete düşelim.
24 Siz de yaptıklarınız da hiçten betersiniz,
Sizi yeğleyen iğrençtir.
25 ‹‹Kuzeyden birini harekete geçirdim, geliyor,
Gün doğusundan beni adımla çağıran biri.
Çömlekçinin balçığı çiğnediği gibi,
Önderleri çamur gibi çiğneyecek ayağıyla.
26 Hanginiz bunu başlangıçtan bildirdi ki, bilelim,
Kim önceden bildirdi ki, ‹Haklısın› diyelim?
Konuştuğunuzu bildiren de
Duyuran da
Duyan da olmadı hiç.
27 Siyona ilk, ‹İşte, geldiler› diyen benim.
Yeruşalime müjdeci gönderdim.
28 Bakıyorum, aralarında öğüt verebilecek kimse yok ki,
Onlara danışayım, onlar da yanıtlasınlar.
29 Hepsi bomboş, yaptıkları da bir hiç.
Halkın putları yalnızca yeldir, sıfırdır.››

1. Jennings, Isaiah, s.486.

2. Vine, Isaiah, s.105.