2. İsrail’in Suçları (59. Bölüm)59:1-8 Tanrı İsrail’i günahı nedeniyle kurtarmamaktadır; hata Rab’be ait değildir. Elleri, parmakları, dudakları ve dilleri doğruluktan yana değildir. Adalet ve dürüstlük kaybolmuştur. İnsanlar kötülüğe gebe kalır ve suç doğururlar. Eylemleri engereklerin yumurtaları kadar tehlikeli, bir örümceğin ağı kadar yararsızdır. Günah, yaşamlarının her alanını denetimi altına alır –yaptıklarını, gittikleri yerleri ve düşündüklerini. Esenlik ve adaleti umursamaz, eğri olanı tercih ederler. İsrail için gerçek olan, bütün insan soyu için de gerçektir (Rom.3:15-17). 59:9-15a Sağ kalan az sayıda kişiden söz eden Yeşaya, şimdi onların günahlarından kendi günahı gibi söz eder. Onların adaletsizliklerini, kötülüklerini ve körlüklerini kabullenir. Sabırsızlıkla homurdanır, mutsuzlukla feryat ederler. Adalet ve kurtuluş yoktur. Suçları Tanrı’nın katında çoğalmış ve kendilerine karşı tanıklık etmektedir. Rab’bi inkâr etmiş ve O’ndan ayrılmışlardır. Konuştukları dil; zorba, isyankâr ve yalancıların dilidir. Adalet geri çekilmiş, doğruluk uzaktan bakmakta ve gerçek, kent meydanında kurban gibi yere serilmektedir. İnsanlar arasında dürüstlük rağbet görmemektedir. Hiçbir yerde gerçek yoktur. Tanrısayar kişiye saldırılmaktadır. 59:15b-21 Rab göklerden aşağı baktığında adaleti göremediği için üzülür. Hiç kimsenin (aracılık edecek biri) bu durumla başa çıkacak güce sahip olmayışına şaşar, bu nedenle kendi gücüyle aracılık eder. Kendi doğruluğu O’na destek olur. Zırhını kuşanarak doğruluk, kurtarış, öç, gayret ve hiddetle düşmanlarına karşı harekete geçer. Uluslara tam olarak hak ettiklerini verir, öyle ki sonunda doğudan batıya bütün insanlar O’nun Rab olduğunu kabullenmek zorunda kalırlar. Çünkü O (Mesih), azgın bir ırmak gibi, Rab’bin soluğuyla gelir. Siyon’daki tanrısayar halka Kurtarıcıları olarak gelecektir. Tanrı o zaman İsrail eviyle, Yeremya’da okuduğumuz gibi, yeni bir antlaşma yapacaktır (Yer. 31:31-34; İbr.8:10-12; 10:16, 17). |
Kutsal Kitap
1 Bakın, RABbin eli kurtaramayacak kadar kısa, |