11 - Hristiyan

H. Sadakatsiz Önderler Cezalandırılacak (11:1-3)

11’inci bölüm Mesih’in reddedilişi ve Yeruşalim’in Romalılar tarafından yıkımı hakkındadır. Ayrıca Mesih Karşıtı’nın ortaya çıkacağına da değinir.

İlk üç ayet, İsrail ormanlarındaki (Lübnan) yıkımın birebir tanımı olabilir. Yıkım hem dağlık yerlerde hem de ovalarda gerçekleşecektir. Çobanlar, Şeria boyundaki otlakların mahvolması nedeniyle haykıracak, koyunlarının yiyecekleri olmayacaktır. Bazıları bu ifadelerin, İ.S. 70’de Romalılar’ın ülkeyi istila edeceğine işaret ettiğini düşünür.

I. Mesih Sürünün Gerçek Çobanı Olacak (11:4-8a)

11:4-6 Rab, Zekeriya’ya sürüsü kesilmeye mahkûm olan bir çoban rolünü üstlenmesini buyurur. Bu göreviyle Zekeriya, Rab İsa’nın bir örneğidir. Koyunlar (Yahudiler’den sağ kalanlar) daha önceki çobanlar tarafından (önderler) zulme uğramışlardır. Tanrı, ülkenin kötü halkını, kralları olarak kabul edecekleri Roma İmparatoru’nun eline teslim etmeye kararlıdır (Yu.19:15).

11:7,8a Çoban rolünü sürdüren Zekeriya iki değnek alır: Lütuf (güzellik) ve birlik (bağlar). Bu iki değnek, Tanrı’nın, halkına göstermek istediği lütfu ve Yahuda’yla İsrail’in birleşeceğini temsil eder. Zekeriya bir kralın, kâhinin ve peygamberin işini yapmak üzere görevlendirilen üç sahte çobanı başından savmak zorunda kalmıştı (Unger, Yahudiler’in yönetimle ilgili sıralamada ilk üç sıraya koydukları kâhinler, yasa öğreticileri ve sivil memurları üç çoban olarak betimler. Bir ay, İsrail önderlerinin Rabbimiz’i çarmıha germeden bir süre önceki imansızlık dönemi olarak açıklanır). ¹

İ. Mesih, Halkı Tarafından Reddedilir (11:8-14)

11:8b-11 Halk çobanı reddettiğinde, çoban da onları kendi sonlarına terk eder. O zaman Zekeriya ilk değneği (Güzellik) kırar, böylelikle Tanrı halkına zulmeden ulusları sınırlayan antlaşmayı ortadan kaldırmaktadır. Tanrı’nın neyi, neden yaptığını yalnızca sürünün ezilenleri anlar.

11:12-13 Zekeriya, ücretinin ödenmesini istediğinde, ona otuz gümüş parça verirler; bu rakam bir öküz tarafından yaralanan bir esirin kefaret bedelidir. Ücret, çömlekçiye atılır; bu ifade, Yahuda’nın Rab’bi ele verdikten sonra yapacaklarının bir önbildirisidir.

11:14 Zekeriya sonra öteki değneği de (Bağlar) kırar; bununla Yahuda ve İsrail arasındaki kardeşliğin bozulduğunu ima etmektedir. Yahudiler arasında ayrılık ve iç çekişme olacaktır.

J. Tanrı Onları Sahte Çobanın (Mesih Karşıtı) Eline Teslim Eder (11:15-17)

Feinberg, Kilise Çağı’nın 14’le 15’inci ayetler arasında gizlendiğine dikkat çeker. ²

İsrail İyi Çoban’ı reddettiğinden, kendilerine sahte bir çoban verilecekti. Zekeriya, bu değersiz çobanın işlerini temsil edecekti. Bütün bunlar, koyunları kayırmayan, onların etlerini yiyip tırnaklarını koparan gelecekteki Mesih Karşıtı’na işaret eder. Kolu tamamen kuruyacak, savaşta sağ gözü kör edilecektir.

Kutsal Kitap

1 Ey Lübnan, kapılarını aç ki,
Ateş sedir ağaçlarını yakıp yok etsin!
2 Ey çam ağacı, haykır!
Sedir ağacı yıkıldı,
Ulu ağaçlar yok oldu!
Haykırın, ey Başan meşeleri,
Gür ormanın ağaçları devrildi!
3 Çobanların haykırışını duy,
Çünkü güzelim otlakları yok oldu!
Genç aslanların kükremesini dinle,
Çünkü Şeria Irmağının kıyısındaki ağaçlık yok oldu!
4 Tanrım RAB, ‹‹Kesime ayrılmış sürüyü sen güt›› diyor,
5 ‹‹Sürüyü satın alanlar koyunları kesiyor ama cezalarını çekmiyorlar. Koyunları satanlar da, ‹Tanrıya övgüler olsun, zengin oldum!› diyorlar. Çobanlar kendi sürülerine acımıyor.
6 Çünkü ülkede yaşayan halka artık acımayacağım›› diyor RAB, ‹‹Herkesi kendi komşusunun ve kralının eline teslim edeceğim. Ülkeyi ezecekler, ben de halkı ellerinden kurtarmayacağım.››
7 Bunun üzerine kesime ayrılmış sürünün özellikle ezilenlerini güttüm. Elime iki değnek aldım; birine ‹‹Lütuf››, ötekine ‹‹Birlik›› adını koydum. Böylece sürüyü gütmeye başladım.
8 Bir ayda üç çobanı başımdan savdım. Çünkü ben sürüden bıkmıştım, sürü de benden tiksinmişti.
9 Sürüye, ‹‹Artık sizi gütmeyeceğim. Ölen ölsün, kesilen kesilsin, geri kalanlar da birbirinin etini yesin›› dedim.
10 Sonra ‹‹Lütuf›› adındaki değneğimi aldım ve bütün uluslarla yapmış olduğum antlaşmayı bozmak için kırdım.
11 Böylece antlaşma o gün bozuldu. Beni gözleyen sürünün ezilenleri RABbin sözünün yerine geldiğini anladılar.
12 Onlara, ‹‹Uygun görürseniz ücretimi ödeyin, yoksa boş verin›› dedim. Onlar da ücret olarak bana otuz gümüş verdiler.
13 RAB bana, ‹‹Çömlekçiye at›› dedi. Böylece bana biçtikleri yüksek değerin karşılığı olan otuz gümüşü alıp RABbin Tapınağındaki çömlekçiye attım.
14 Sonra Yahuda ile İsrail arasındaki kardeşliği bozmak için ‹‹Birlik›› adındaki öteki değneğimi kırdım.
15 RAB bana, ‹‹Sen yine akılsız bir çoban gibi donat kendini›› dedi,
16 ‹‹Ülkeye öyle bir çoban atayacağım ki, yitiklere bakmayacak, dağılmışları aramayacak, yaralıları iyileştirmeyecek, sağlamları beslemeyecek. Ancak semiz koyunların etini yiyecek, tırnaklarını koparacak.
17 ‹‹Sürüyü terk eden değersiz çobanın vay haline!
Kılıç kolunu ve sağ gözünü vursun!
Kolu tamamen kurusun,
Sağ gözü kör olsun!››

1. Unger, Zechariah, s.195.

2. Feinberg, God Remembers, s.211.